Tuesday, January 24, 2023

රජ ගමණි අබය නියමයෙන් වනනදී මුවදොර ගොඩපවත අන්තර්ජාතික වරායෙන් තීරු බදු ලැබූ ගොඩපවත විහාරය

ගොඩවාය අසලදී වලවේ ගඟේ මෝය කට

සිද්ධම් ගොඩපවත පටනහි සු[ඛ] සු[රි]යි රජ ගමණි අබය විහරට දිනි.

සෙනරත් පරණවිතාන මහතා මෙම ගිරි ලිපියේ අදහස ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන් ඉදිරිපත් කරන්නේ මේ ආකාරයෙනි. 

Success! The custom duties of the port of Godapavata, king Gamani Abhaya granted to the Vihara. *

ගමණි අබය රජු ගොඩපවත වරායේ තීරු බදු විහාරයට දුන් බව කියැවෙන මෙම ගිරි ලිපිය ඇත්තේ හම්බන්තොට දීස්ත්‍රික්කයේ ගොඩවාය ප්‍රදේශයේ වර්තමානයේ ගෝඨපබ්බත රජමහා විහාරය ලෙසින් හැඳින්වෙන විහාරයේ ඇති ගල් පර්වතයකය. මෙහි සඳහන් ගමණි අබය රජු පළමුවන ගජබාහු (පො.ව. 114-136) හෝ ඔහුට පෙර සිටි ආමණ්ඩ ගාමිණි අබය (පො.ව. 19-29) වැනි අයකු බවය පරණවිතාන මහතාගේ අනුමාණය. එතුමා වැඩිදුරටත් පවසන්නේ ලිපියේ අන්තර්ගතය අනුව ඔවුන් අතරින් නිසැකවම කවුද යන්න කීමට සාධක ප්‍රමාණවත් නොවන බවය. පරණවිතාන මහතා පවසන පරිදි පළමු හෝ දෙවන සියවස් වලට අයත් අක්ෂර වලින් ලියා ඇති මෙම ගිරි ලිපිය සහ එම පර්වතයේම ඇති 'ගොඩව' යන වචනය සඳහන් 6 වන සියවසට පමණ අයත් අක්ෂර වලින් යුත් ලිපියක කොටසක් එතුමා 1930 වර්ෂයේදී පිටපත් කිරීමක්  සිදු කරන්නට පෙරද ඒවායේ පිටපත් කිරීමක් E.R. අයර්ටන් විසින් 1914 දී සිදුකර ඇත. ඒ මෙයට පෙර ලිපියකද (>>) අප සඳහන් කල දකුණු පළාතේ පුරාවිද්‍යාත්මක වශයෙන් වැදගත් ස්ථාන පිළිබඳව සොයා බැලීමට E.R. අයර්ටන් එවකට පුරාවිද්‍යා කොමසාරිස් ලෙස සිදු කල සිය අවසාන සංචාරය අතරතුරදීය (එම සංචාරයේදී තිස්ස වැවේ කුරුල්ලන් වෙඩි තබමින් සිටි හෙතෙම  වෙඩි තැබූ කුරුල්ලෙක් රැගෙන ඒම සඳහා පිහිනන අතරතුරේදී වැවේ ගිලී මිය යයි.)

ඉහත සෙල්ලිපි පිහිටි පර්වතය වහලයක් සහිත ආවරණයකින් ආරක්ෂා කර ඇති ආකාරය

* මෙම ලිපිය පසු කලක තරමක වෙනස් ආකාරයකින් කියවන හැරි ෆොල්ක් [Harry Falk] මහතා ඉදිරිපත් කරන පෙළ සහ එහි ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය පහත ආකාරයෙනි

සිද්ධම් ගොඩපවත-පටනහ සු[ඛ] සු[කියෙ] රජ ගමිණි විහරට දිනි.

siddham. Regular [suka] and Minor [sukiya] duties [due] in the emporium of Godapavvata are given to the (Buddhist) monastery (by) King Gamani Abhaya. 

ගෝඨපබ්බත විහාරයට නුදුරින් ගලා බසින වලවේ ගඟේ අතු ගංගාව

මෙම ගිරි ලිපි සහිත ගෝඨපබ්බත විහාරය පිහිටා ඇත්තේ මුහුදු වෙරළ ආසන්නයේ පිහිටි උස් භූමියක වන අතර ඒ අසලින් වලවේ ගඟ මුහුදට ගලා බසී (වර්තමානයේ වලවේ ගඟ ලෙසින් හැඳින්වෙන ගංගාව පොළොන්නරු යුගයේදි වනනදී ලෙසින් හඳුන්වා ඇත. >>) වලවේ ගඟ මෙම ස්ථානයට කිලෝමීටර 3.8 පමණ දුරකින් බටහිර දෙසට වන්නට පිහිටි වඳුරුප්පේ ප්‍රදේශයෙන්ද මුහුදට වැටෙන අතර ඇතැම් මූලාශ්‍ර වලට අනුව වඳුරුප්ප ප්‍රදේශයේ සිට තවදුරටත් නැගෙනහිර දිශාවට ගලා යන වලවේ ගඟේ මෙම කොටස මෙම ස්ථානයෙන් මුහුදට බැසීම 2004 වසරේ සුනාමියෙන් පසුව ඇතිවූ තත්වයකි. එයට පෙර එම කොටස මුහුදට බැසීම සිදුවී ඇත්තේ මෙම ස්ථානයට තවදුරටත් කිලෝමීටර 3 ක් පමණ නැගෙනහිර දෙසින් වූ පායිබොක්ක ආසන්නයෙන්ය. 60 දශකයේ ඇතිවූ ගංවතුර තත්වයකින් පසුවද එම ස්ථානය වෙනස් වූ බව පැවසේ.

ගොඩවාය මෝය සහ වලවේ ගඟේ ගමන් මග දැක්වෙන අවස්ථා දෙකකදි සැකසූ සිතියම්. ඉහල අඟලේ සිතියමක ගොඩවාය මෝය කට දැක්වෙන ආකාරය සහ පහල මෙට්‍රික් සිතියමක ගොඩවාය අසලින් මෝය කට වැසී ඇති ආකාරය

 කෙසේ නමුත් පැරණි අඟලේ සිතියමකට අනුව නම් වඳුරුප්පෙ ප්‍රදේශයෙන් මෙන්ම මෙම ස්ථානයෙන්ද වලවේ ගඟ මුහුදට බැසීම සිදුවී ඇත. එයට පසුකාලයකට අයත් එහෙත් සුනාමියට පෙර සිතියම් ගත කල මෙට්‍රික් සිතියම් වල අඟලේ සිතියමේ "වැලි සහිත එළිමහන් ප්‍රදේශය" ලෙසින් දැක්වෙන වැලි පරය මෙම ස්ථානයේද වර්තමාන මෝය කට වසාගෙන ඇති ලෙසට සිතියම් ගත කර ඇත. ඒ අනුව මෑතකාලීන නව මෝය කට ගොඩවාය ප්‍රදේශයේ ඇතිවන්නේ සුනාමියෙන් පසුව බව පැවසීම සත්‍යය නමුත් පසුගිය සියවසේ අඟලේ සිතියම් නිර්මාණය කල අවදියේද මෙම ස්ථානයෙන් වලවේ ගඟ මුහුදට බැසීමක් සිදුවී ඇති බව පැහැදිලිය. විවිධ කාලගුණික තත්වයන් යටතේ එවන් වෙනස් වීම් කාලෙන් කාලෙට සිදුවීම සාමාන්‍යයෙන් ස්වභාවික සංසිද්ධියක් වන අතර ගොඩපවත පැරණි වරාය මෙම ස්ථානයේ පැවති අවධියේද වර්තමාන ස්ථානයෙන් හෝ ඒ ආසන්න තැනකින් වලවේ ගඟ මුහුදට ගලා බැසීම සිදුවන්නට ඇත.  

ගමණි අබය රජුගේ සෙල්ලිපිය සහිත පර්වතය

ශ්‍රී ලංකාවේ පුරාණ සහ මධ්‍යතන යුගයේ ඓතිහාසික භූමි විස්තර පිළිබඳව C.W. නිකොලස් මහතා රාජකීය ආසියාතික සංගමයේ සඟරාවට සැපයූ සිය දීර්ඝ ලිපියේ මෙම සෙල්ලිපිය සහ එම විහාරයත් ඒ අසල පිහිටි කුඩා බොක්ක ගැනත් පවසන්නේ කලාතුරකින් මේ අසලින් යාත්‍රා කරන නෞකාවක අවදානම් සහිත නැංගුරම් ලෑමකින් ලැබුන නොවැදගත් ආදායමක් විනා වැඩි යමක් තීරු බදු ලෙස මෙම විහාරයට නොලැබෙන්නට ඇති බවය. එහෙත් එය එසේ නොවන බව මතු විස්තර කෙරෙන පසු කාලීන පුරාවිද්‍යාත්මක ගවේෂණ වලින් අද වන විට සාධක සහිතව පෙනී ගොස් ඇත.

ගමණි අබය රජුගේ සෙල්ලිපිය
ගමණි අබය රජුගේ සෙල්ලිපිය සහිත පර්වතය - එයට පහලින් පිහිටි අනෙක් සෙල්ලිපියද රූපයේ ඊතලයකින් දක්වා ඇත

මෙම ගොඩවාය විහාරය සහ වර්තමාන ධීවර වරාය පිහිටි ස්ථානයට කිලෝමීටර 6 ක් පමණ උතුරින් පිහිටි බෙරගම ප්‍රදේශයෙන් සහ කිලෝමීටර 8 ක් බටහිරෙන් පිහිටි ලූනම ප්‍රදේශයෙන් අවස්ථා දෙකකදී අහඹු ලෙස රෝම අධිරාජ්‍යයේ පසු අවධීන්ට අයත් කාසි තොග දෙකක් හමුවී ඇත. 

1994 වසරේදී පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව සහ ජර්මන් බොන් විශ්ව විද්‍යාලය (University of Bonn) එක්ව ගොඩවාය අවට ස්ථාන කිහිපයකම සිදු කල කැනීම් කිහිපයකදී පූර්ණ මැටි බඳුන්, මැටි බඳුන් කැබලි, ගඩොල්, මෙගලිතික සුසාන, කාල රක්ත වර්ණ මැටි බඳුන් කැබලි (Black and Red Ware) ආදිය  හමුවිය. එමෙන්ම පැරණි ගොඩනැගිලි අවශේෂ සහ ගඩොල් ප්‍රාකාරයක නටබුන් සහිත කුඩා කඳු ගැටයක් මත කල කැනීමකදී බුද්ධ රූපයක සිරසක්ද හමුවී ඇත. මෙහිදී හමුවූ වලන් කැබලි පො.ව. පළමුවන සියවසේ සිට 7-8 සියවස් දක්වා කාල නිර්ණය කර ඇත. තවද වර්තමාන විහාරයට වයඹ දෙසින් වලවේ ගඟ ආසන්නයේ සිදු කල කැනීමකදී මැටියෙන් කල තැටි කිහිපයක්, පබළු, මලකඩ කෑ යකඩින් කල කිසියම් වස්තු දෙකක කොටස්, සත්ව අඟකින් කල කැඩුණු භාණ්ඩයක් සහ නැගෙනහිර ආසියානු සම්භවයක් සහිත  කුඩා ඊයම් වලල්ලක් ආදිය හමුවී ඇත. එම ප්‍රදේශය අවම වශයෙන් පොදු වර්ෂ 2-3 සියවස් වල සිට 7-8 සියවස් දක්වා බොහෝවිට අධික ලෙස ජනාකීර්න ප්‍රදේශයක්ව තිබෙන්නට ඇති බව එම කැනීමෙන් නිගමනය කර ඇත. 

පිළිම ගෙයි ප්‍රවේශය
ඉහත පර්යේෂණ කණ්ඩායම 1995 වර්ෂයේ ගොඩවාය වර්තමාන විහාර පරිශ්‍රයේ කැනීම් කිහිපයක් සිදු කරයි. එවකට විහාරාධිපති පූජ්‍ය බෙරගම සුමණසිරි හිමියන්ගේ අනුග්‍රහය ඇතිව සිදු කල එම ගවේෂණ වලදී පැරණි විහාරයේ පිළිම ගෙය ලෙස හඳුනාගත් ගොඩැල්ලෙන් විශාල බුදු පිළිමයක කැඩීගිය ගෙල, උරහිස්, පපුව පෙදෙස එහි දෙපා සහ එය පිහිටුවා තිබූ විශාල පද්මාසනය හමුවී ඇත. එම බුදු පිළිමය ආසන්න වශයෙන් මීටර 3.5 පමණ උස වන්නට ඇති බව එහි ඉතිරි වී ඇති කොටස් වලින් අනුමාණ කරන අතර එයට අමතරව බොහෝවිට බෝධිසත්ව ප්‍රතිමා විය හැකි මීටර 1.5 පමණ උස අවම වශයෙන් පිළිම දෙකක කොටස්ද මෙහි තිබී හමුවී ඇත. පිළිම ගෙයි පඩි කිහිපයක් සහ දෙපස පිහිටි කොරවක්ගල් සහ සඳකඩපහණ මෙන්ම මුරගල් වල විය හැකි අවශේෂ දැකගැනීමට හැකි අතර මෙතෙක් එහි පූර්ණ කැනීමක් සිදුකර සංරක්ෂණයක් සිදු කර නැත (මේ සමග ඇති ජායාරූප බලන්න.) මෙම පර්යේෂණ කැනීම් මගින් හමුවූ දේ අනුව දෙවන සියවසේ සිට 13 වන සියවස දක්වා මෙය භාවිතයේ තිබී ඇති බවට සාධක හමුවී ඇත. පිළිම ගෙය ඉදිකිරීමේ පො.ව. 2-5 සියවස් අතර කාලයට අයත්  අවධි දෙකක් මෙහිදි හඳුනාගෙන ඇති අතර, පො.ව. 5-8 අවධියට අයත් විය හැකි තුන්වන අවධියක්ද නිරීක්ෂනය කර ඇත. එම තුන්වන අවධියේදී එම ගොඩනැගිල්ල එහි උතුරු පෙදෙසින් විශාල කර අලුත්වැඩියා කර ඇත.  8 වන සියවසේ පමණ මෙය අතහැර දැමූ බවට සාධක හමුවන මුත් 13 වන ශතවර්ෂයට අයත් ලීලාවති රැජිණගේ (පො.ව. 1197-1200, 1209-1210, 1211-1212) කාසි හමුවීමෙන් ඒ දක්වා එහි වන්දනාමාන සිදුකරන්නට ඇති බවට විශ්වාස කෙරේ. එම කාසි හමුවී ඇත්තේ මෙහි තිබූ කවඩි 2000 ක පමණ එකතුවක් සමගිනි.
පිළිම ගෙයි ප්‍රවේශය

 පිළිම ගෙය ආසන්නයේම ඇති පැරණි උපෝසථඝරය ලෙස හඳුනාගන්නා ගොඩනැගිල්ලේ ගල් කණු 14 ක් දැනට දැක ගත හැකි අතර පිළිම ගෙය ගොඩැල්ලෙන් මෙන්ම මෙම ස්ථානයේ කල කැනීම් මගින්ද මැටි පහන් ආදියේ අවශේෂ හමුවී ඇති අතර ඒවා 2-3 සියවස් වල සිට පොළොන්නරුව යුගය (11-13 සියවස්) දක්වා කාල නිර්ණය කර ඇත. 

උපෝසථඝරය
මෙම විහාර පරිශ්‍රයේ උසම ස්ථානයේ පිහිටි පැරණි දාගැබ වර්තමාන විහාරය ඉදිකිරීමත් සමග අළුත්වැඩියා කර ඇති අතර එම ස්ථානයට පහලින් පිහිටි ගල් පර දෙකක් අතරද කිසියම් ගොඩනැගිල්ලක් තිබූ බවට නටබුන් හමුවී ඇත. එහි ඇති උතුරු දෙසට විහිදුන ගල් පරයේද සෙල්ලිපි දෙකක් හමුවී ඇත. පැරණි විහාර පරිශ්‍රය වටා පිහිටි ප්‍රාකාරයේ නටබුන් අතරින් පතර දැනටත් ශේෂ වී ඇති බවට ඉහත සිදු කල ගවේෂණයේදී හඳුනාගෙන ඇති අතර එය පිටතින් ගල් වලින් සහ ඇතුලතින් ගඩොල් වලින් ඉදිකර ඇති බවට එහිදී නිරීක්ෂණය කර ඇත. ස්තූපයේ සිට ගිණිකොණ දෙසින් වරාය දෙසට යොමුවූ ද්වාරයක ලක්ෂණද හඳුනාගෙන ඇත. තවද 1998 වසරේදී මෙම ද්වාරයට උතුරින් විහාරයේ ප්‍රාකාරයට පිටතින් එයට සම්බන්ධව පිහිටි මීටර 11 X 11 ප්‍රමාණ සමචතුරශ්‍ර ගොඩනැගිල්ලක නටබුන් සොයා ගන්නා අතර මෙය තීරු බදු අය කල ගොඩනැගිල්ල ලෙසට අනුමාණ කෙරේ. එහි බිත්ති ඇත් සහ නෙළුම් මල් රූප වලින් යුත් ගඩොල් වලින් අලංකාර කර තිබූ බවත් යකඩ ඇණ වලින් සවි කර උළු සෙවිලි කල වහලයක් එයට තිබී ඇති බවත් හමුවූ සාධක අනුව නිගමනය කර ඇත. තවද එම ගොඩනැගිල්ල 5-8 සියවස් වලදී භාවිතයේ තිබී ඇති බවටද සාධක හමුවී ඇත. 
පිළිම ගෙය තුලින් හමුවූ කැබලි වූ බුදු පිළිමයේ ගෙල, උරහිස සහ පපුව කොටස

වාර්තා වී ඇති ආකාරයට මේ ප්‍රදේශයේ මෑත කාලයේ මුල් ජනාවාස 1940 දී පමණ ආරම්භ වී ඇති නමුත් 1960 දක්වාම විශාල ප්‍රදේශයක් ජනශූන්‍ය ලෙස තිබී ඇත. වර්තමානය වන විට මෙම විහාරය අවට ප්‍රදේශය සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ මිනිසුන් පදිංචි ප්‍රදේශයකි. එලෙස ජනාකීර්ණ වීමත් සමග නිවාස ඉදිකිරීම සහ ඒ වෙනුවෙන් අවශ්‍ය ගඩොල් සෑදීම උදෙසා පොළොව කැන මැටි ලබාගැනිම වැනි ක්‍රියාමාර්ග හේතුවෙන් මේ අවට පැරණි ජනාවාස සාධක බොහොමයක් විනාශ වී ඇති මුත් 1994 වසරේ සිට 1997 දක්වා සිදු කල පුරාවිද්‍යා ගවේෂණ මගින් වැදගත් තොරතුරු බොහෝමයක් හමුවී ඇත. ඒ අතර ඔපදැමූ උතුරු කාල වර්ණ මැටි බඳුන් ලෙසින් හඳුනාගන්න වලන් කැබැලි (Sherds of Northern Black Polished Ware), මුල් කාලීන චීන සෙලඩොන් බඳුන් කැබලි (Early Chinese celadon ware ලෙසින් හැඳින්වෙන මෙම බඳුන් මුලින්ම නිපදවා ඇත්තේ චීන ෂැන් රාජ වංශය [Shang Dynasty] පැවති යුගයේදීය. ගොඩවායේදී හමුවූ මෙම අවශේෂ බොහෝවිට පොදු වර්ෂ 220-280 දක්වා පැවැතුන චීන "තුන් රාජධානි" [Three Kingdoms] අවධියට අයත් බවට අනුමාණ කෙරේ. මෙය මෙරටින් වාර්තා වූ පැරණිම චීන සෙරමික් බඳුන් ලෙස හඳුනාගෙන ඇත.) ඔලිව් කොළ පැහැති ඔප දමූ ඝනකම විශාල උතුරු චීන සෙලඩොන් (Northern Chinese Celadons) වර්ගයට අයත් බඳුනක කැබැල්ලක්,  සැරසූ මැටි බෝල සහ තැටි (Decorated clay balls and discs made of pottery), වීදුරු කැබැලි, අඟුරු යබෝර, පබළු, සත්ව අස්ථි කොටසකින් තැනූ කොණ්ඩ කට්ටක්, කුඩා වංගෙඩියක්, කාසි, අස්ථි කොටස්, මැටි මුද්‍රා, පිහි, ඇණ, මිණි, වළලු, වර්ණ ගැන්වූ වලන් කැබැලි මෙන්ම ශිෂ්ණයක් වැනි මැටියෙන් කල වස්තුවක කොටසක්ද වේ [A 'Phallic modelled' fragment of pottery]. කැබැලි නොවූ මැටි බඳුන් ද හමුවූ අවශේෂ අතර තිබී ඇති අතර ඇතැම් අවස්ථා වල එක් බඳුනක් තවත් බඳුනක් තුල දමා තිබූ ආකාරයෙන්ද මතු කර ගෙන ඇත. 

ඉහත බුදු පිළිමයේ දෙපා සහ එය තබා තිබූ පද්මාසනය

 ගොඩවාය පැරණි වරායේ සිට වළව ගඟේ සැලකිය යුතු දුරක් යනතෙක් අවම වශයෙන් වර්තමාන ප්‍රධාන මාර්ගය තෙක්වත් (A2) පැරණි ජනාවාස තිබූ බවට මෙම ගවේෂණ වලින් සොයාගැනීමට හැකිවිය. එම ජනාවාස ප්‍රධාන අවධි තුනකට අයත් බවත් පළමු අවධිය පොදු වර්ෂ පූර්ව සහ පොදු වර්ෂ පළමුවන සියවස කාලයට අයත් බවත් අවසාන අවධිය 6-7 සියවස් වලට නිර්ණය කල හැකි බවත් හමුවූ අවශේෂ මගින් නිගමනය කර ඇත. ජනයා පදිංචි වී සිටි නිවාස තැනීම සඳහා හෑරූ කණු කුහර (Post Holes) මෙම කැනීම් වලදී හමුවී ඇති අතර එම නිවාස ප්‍රධාන වශයෙන් දැව සහ මැටියෙන් ඉදිකර තිබූ බවට සාධක හමුවී ඇත. එහෙත් අතරින් පතර නිවාස කිහිපයක් හෝ ගඩොල්, ගල් සහ කැටයම් කල උළු ආදියෙන් ඉදිකර තිබෙන්නට ඇති බවට මෙම ජනාවාස පිහිටි ප්‍රදේශයේ කල කැනීම් වලදී එම ද්‍රව්‍ය හමුවීමෙන් පැහැදිලිවේ. මෙම ගවේෂණයේ ප්‍රතිඵල අනුව 1998 වන විට පොදු වර්ෂ පූර්ව 3 - 2 සියවස් වලට අයත් ඉන්දියානු හස් එබූ රිදී කාසි [Indian silver punch-marked coins], 4-5 සියවස් වලට අයත් රෝම කාසි, නයිමන ලෙසින් හඳුන්වන ඒවායේ මෙරටදී තැනූ ව්‍යාජ අනුකරන, ලක්ෂ්මී ඵලක (Lakshmi plaques) ආදියේ සිට 13 සියවසේ පොළොන්නරු යුගයට අයත් කාසි හමුවී ඇත. 

පැරණි ස්තූපය තිබූ ස්ථානයේ ඉදි කර ඇති නව ස්තූපය, රූපයේ වම්පසින් ඇති ගල් පර්වතයේද සෙල්ලිපි කිහිපයක් හමුවී ඇත.

 ගොඩවාය ව්‍යාපෘතිය එවකට පුරාවිද්‍යා අධ්‍යක්ෂ ජෙනරාල් ධූරය දැරූ ආචාර්ය සිරාන් දැරණියගල මහතාගේ සහ කැනීම් අංශයේ ප්‍රධානියා වූ ආචාර්ය W. විජේපාල මහතුන්ගේ ප්‍රධානත්වයෙන් පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුවත්,  ආචාර්ය H.J. වයිසාර් [H. J. Weisshaar] මහතාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් Commission for General and Comparative Archaeology of the German Archaeological Institute ආයතනයත්,  මහාචාර්ය H. රොත් [H. Roth] මහතාගේ නායකත්වයෙන් බොන් විශ්වවිද්‍යාලයේ Institute for Pre and Protohistoric Archaeology ආයතනයත් එක්ව සිදු කල ගවේෂණයකි. 

පැරණි ස්තූපය තිබූ ස්ථානයේ ඉදි කර ඇති නව ස්තූපය

1998 වසරේදී එම ගවේෂණ කණ්ඩායමට ඉහත මුලින්ම සඳහන් කල ගමණි අබය රජුගේ සෙල්ලිපියට මීටරයක් පමණ පහලින් එම ගල් පර්වතයේම තිබී තවත් බ්‍රාහ්මි සෙල්ලිපියක් හමුවන අතර හැරි ෆොල්ක් මහතා එය කියවා ඉදිරිපත් කල ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය පහත අකාරයෙනි.

Ahalaya, high official of King Gamini Abhaya, [his] brother [together] with his mother: the three together had a park made for the [Buddhist] community and gave it to the monastery of Godapavata.

He offered three karisas of lands of those public fields (called) Uvanakava.

The plot called Sati is given for the caitya.

 ඒ අනුව බොහෝදුරට කලින් සෙල්ලිපිය පිහිටවූ ගමිණි අබය රජුගේම අහලය නම් ඇමතිවරයා, සිය සහෝදරයා සහ මව සමග සංඝයා සඳහා උයනක් තනා එය ගොඩපවත විහාරයට පිරිනමා ඇත. තවද උවනකව නම් කරිස තුනක ප්‍රමාණය සහිත ඉඩමක්ද, සති නම් තවත් ඉඩමක්ද විහාරයේ ස්තූපයට පූජා කර ඇත.

ඉහත ස්තූපය සහිත රූපයේ වම් පසින් ඇති පර්වතයේ ඇති සෙල්ලිපියක්

මේ සමග සිදු කල සොයාබැලීමේදි තවත් කුඩා සෙල්ලිපි හතරක් හමුවී ඇති අතර ඒවා සොයාගැනීමට ආසන්න කාලකයදි සිදු කල පිපිරවීමක් හේතුවෙන් විශාල වශයෙන් විනාශ වූ ඉන් එක් සෙල්ලිපියක මහල්ලක නාග රජුගේ (පො.ව. 136-143) නම සඳහන් බව පැවසේ. මහාවංශයට අනුව දකුණෙහි ගොටපබ්බත විහාරය ඉදි කලේ මහල්ලකනාග රජුය. මහාවංශයේ මේ ගැන විස්තර වන ගාථාව විවරණය කරන එහි ටීකාව වන වංසත්ථප්පකාසිනීය ගොටපබ්බතං යනු ගෝට පාෂාණ පර්වතයෙහි ගෝට පබ්බත විහාරය යනුවෙන් අර්ථ නිරූපණය කරයි. ගෝට පාෂාණ හෙවත් කොට පර්වතය යන්න මෙම විහාරය ඉදි කර ඇති වෙරළ ආසන්නයේ පිහිටි උස් භූමියට මනාව ගැලපේ. එහෙත් දඹදෙණි යුගයේ (පො.ව. 1220-1293 ) මුල් භාගයේ රචිත ග්‍රන්ථයක් ලෙස සැලකෙන සිංහල ධාතුවංශයට අනුවනම් ගොඨපබ්බත විහාරය ගොඨාභය නම් රජ කතරගම දසබෑ රජ දරුවන් මරවා දඬුවම් පිණිස මාවැලි ගඟින් එතෙර සහ මෙතෙර කරවූ විහාර වලින් එකකි (මාවැලි ගඟින් එතෙර විහාර පන්සියයක් සහ මෙතෙර විහාර පන්සියයක් ඔහු කල බව එහි කියැවේ.)

ගොඩවාය ධීවර වරාය

ඉහත කී පුරාවිද්‍යාඥයන් කණ්ඩායම මෙම ප්‍රදේශයේ ගවේෂණ කටයුතු වල යෙදී සිටින අතරතුරේ 1997 වසරේ ජනවාරි මස ඇතිවූ සුළං සහිත කාලගුණ තත්වයත් සමග වෙරළ ඛාදනය වීමෙන් ගල් කණු 7 ක් 8 ක් පමණ මතුවූ බවත් ඒ සමග වෙරලේ දකින්නට තිබූ කුඩා රන් හා රිදී කැබැලි සහ විශාල ප්‍රමාණයක් වූ කාසි ඇතැම් පුද්ගලයන් විසින් එකතු කරගත් බවත් ඔවුනට දැනගන්නට ලැබේ. එහෙත් ඒ සමගම කෙටි කාලයකින් එම ගල් කණු ආදිය නැවත වැල්ලෙන් වැසී ගොස් ඇති අතර ඒවා මතුවූ නිශ්චිත ස්ථානය කිසිවෙකුට නිවැරදිව පෙන්විය නොහැකි වී ඇත. එහෙත් එම කණ්ඩායම එම වසරේම පෙබරවාරි මාසයේ වර්තමාන විහාරය පිහිටි මළුවට පහලින් පිහිටි ධීවර වරාය පිහිටි බොක්ක ප්‍රදේශයේ කැනීමක් සිදු කරයි. එහිදි ඔවුන්ට ගල් කණු 4 ක් පමණ හමුවේ. ඒවා එකම උස ප්‍රමාණයන්ගෙන් යුක්ත කිසියම් එක ගොඩනැගීමක් උදෙසා යොදාගත් ඒවා බවට හඳුනාගෙන ඇත. බොහෝවිට එම ඉදිකිරීම බඩු පැටවීම සහ බෑම උදෙසා යොදාගත් පාලමක් (Footbridge or Jetty) වැනි දෙයක නටබුන් විය හැකි බව අනුමාණ කෙරේ. මෙහිදී හමුවූ අනෙක් ද්‍රව්‍යය අතර සුදු පැහැ මැටියෙන් කල බඳුන් වල කැබැලි සහ කැනීමේ ඉහල ස්ථරයෙන් හමුවූ මෑත කාලින කාසි ආදිය තිබී ඇත. එම කාසි අතර පැරණිම කාසි 1734 වර්ෂයට අයත් VOC කාසි වන අතර 1945 වර්ෂයට අයත් කාසි මෑතම යුගය නියෝජනය කරයි. මෑතකදි නැවත වරක් එම ගල් කණු වෙරල ඛාදනයෙන් මතුවූ බවට ප්‍රදේශවාසීගෙන් දැනගන්නට ලැබුන අතර ඉහත කැණිමෙන් හමුවූ එක් කණුවක් වර්තමාන ධීවර වරාය පිහිටි ප්‍රදේශයට ඉහලින් සිටුවා ඇත. එය එම කණුව හමුවූ ස්ථානයමද යන්න සොයාගැනීමට නොහැකි විය.  

පැරණි ජැටියක හෝ පාලමක තිබූ ගල් කණු අතරින් එක කණුවක් ධීවර වරායට ඉහලින් සිටුවා ඇති ආකාරය

මෙම ස්ථානය අසල මුහුදේ කල ගවේෂණ වලදී පැරණි නැව් වල භාවිතා කල ශෛලමය නැංගුරම් දෙකක්ද හමුවී ඇත. අරාබි\ඉන්දියානු වර්ගයේ නැංගුරම් වන ඒවායේ මධ්‍යයේ සතරැස් කොටුවක් විද ඇත. මේ ආකාරයේ නැංගුරම් 5 වන ශතවර්ෂයේ සිට 16 වන ශතවර්ෂය දක්වා කාලයේ භාවිතා කර ඇත. 

ගොඩවාය පැරණි වරාය පිහිටි මෙම ස්ථානයේ සිට කිලෝමීටර 4ක් පමණ දුරින් මුහුදේ ගිලී ඇති පො.ව. පූර්ව 200 ට පමණ කාල නිර්ණය කර ඇති දැවමය නෞකාවක්ද හමුවී ඇත. 2013 වසරේ සිට එම ස්ථානයේ සිදු කල සමීක්ෂණ කටයුතු මගින් කාල රක්ත වර්ණ මැටි බඳුන් (Black and Red Ware), රක්ත වර්ණ මැටි බඳුන් (Red Ware), ද්‍රව්‍ය ගබඩා කිරීමට භාවිතා කරන විශාල ප්‍රමාණයේ මැටි බඳුන් (Storage Ware),  වීදුරු නිශ්පාදනයේදී අමුද්‍රව්‍යයක් ලෙස භාවිතා කල මැටි මුට්ටි වල දමා තිබූ කළු, කොළ දම් වැනි විවිධ වර්ණයන්ගෙන් යුක්ත ග්ලේස් කුට්ටි (Glaze ingots), කානේලියන් පබළු, ලෝහමය හෙල්ලක තුඩක් මීට පෙර යටාල විහාරය ගැන ලිපියේ සඳහන් කල යටාල ස්තූප මලුවෙන් හමුවූ වර්ගයේ බංකුවක හැඩය සහිත ඇඹරුම් ගල් සහ ඒවායේ අත් ගල් ආදිය වේ. ඉහත විස්තර කල ඇඹරුම් ගල්  නිශ්පාදනයෙන් පසු භාවිතා නොකල බවට සොයාගෙන ඇති අතර එක් ඇඹරුම් ගලක ශ්‍රී වත්ස්‍ය සළකුණු, නන්දිපාද සළකුණු සහ මත්ස්‍ය සළකුණු කොටා ඇත. මෙවැනිම ඇඹරුම් ගල් තිස්සමහාරාමයේ අකුරුගොඩ සර්වෝදය වත්ත නම් ස්ථානයේ සිදු කල කැනීම් වලින්ද හමුවී ඇත. නෞකාවේ තිබූ මෙම ඇඹරුම් ගල් මෙරට නිශ්පාදනය කර අපනයනය කලේද නැතහොත් මෙරටට ආනයනය කලේද යන්න නිශ්චිතව පැවසීමට කරුණු නොමැත.  

ගොඩවාය අසල වලවේ ගං මුවදොර, ගොඩපවත පැරණි විහාරයේ නටබුන්, වර්තමාන ධීවර වරාය සහ පැරණි ජැටියෙන් හමුවූ ගල් කණු දැක්වෙන වීඩියෝව >>

මූලාශ්‍ර

  • සේද මාවතේ සුපසන් තොටුපොළ, ගොඩවාය, ජී. ඒ. ලෙස්ලි ගාමිණී, 2010
  • Inscriptions of Ceylon Vol II, Part I. Late Brahmi Inscriptions, Containing rock and other inscriptions from the reign of Kutakanna Abhaya (41 B.C. - 19 B.C.) to Bhathiya II (140-164 A.D). Senarat Paranavitana, 1983
  • Ruins of Sri Lanka , Somapala Jayawardhana
  • පැරණි ස්මාරක නාමාවලිය, සංස්කෘතික අමාත්‍යාංශය 1972
  • Administration Report of the Director-General of Archaeology for the year 1994, S.U. Deraniyagala
  • Administration Report of the Director-General of Archaeology for the year 1995, S.U. Deraniyagala
  • Administration Report of the Director-General of Archaeology for the year 1996, S.U. Deraniyagala
  • Administration Report of the Director-General of Archaeology for the year 1997, S.U. Deraniyagala
  • Administration Report of the Director-General of Archaeology for the year 1998, S.U. Deraniyagala
  • පුරාවිද්‍යා ස්ථාන නාමාවලිය, හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කය, පළමු වෙළුම, 2019
  • මහාවංස 1 වෙළුම, මාගධී පෙළ සහ සිංහල අනුවාදය, නව සංස්කාරක චන්ද්‍ර වික්‍රමගමගේ, සිංහල අනුවාදය අරුණ තලගල, 2012
  • වංසත්ථප්පකාසිනියමහාවංශ ටීකාව - සිංහල අනුවාදය, අකුරැටියේ අමරවංශ නාහිමි සහ හේමචන්ද්‍ර දිසානායක , 1994
  • Nicholas C.W. 1963, Historical Topography of Ancient and Medieval Ceylon, Journal of the Ceylon Branch of the Royal Asiatic Society, New Series, Volume VI, Special Number.
  • සිංහල ධාතුවංශය (සේරුවාවිල තිස්ස මහා විහාරවංශය ) M.W. විමල් විජේරත්න සංස්කරණය, 2012
  • හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කය , සමාජ සංස්කෘතික උරුමය, මහාචාර්ය නිමල් ද සිල්වා, 2005

Friday, January 6, 2023

මාගම කඩොල් ඇතු බැඳි ගලේ අභිරහස


පැරණි මාගම නගරය පැවති ප්‍රදේශය ලෙස හඳුනාගෙන ඇති තිස්සමහාරාම ප්‍රදේශයේ ඇතුළු නුවර වටා පිහිටි ප්‍රධාන විහාරාරාම හතරට අයත් ස්තූප අතරින් කුඩාම ස්තූපය ලෙස සැලකෙන්නේ වර්තමානයේ මැණික් දාගැබ ලෙසින් හැඳින්වෙන ස්තූපයයි. එහෙත් එම ස්තූපය පිහිටි විහාරයේ පැරණි නාමය මැණික් වෙහෙරද නැතහොත් වෙනත් නමක්ද යන්න පිළිබඳව නිශ්චිතව කීමට සාධක මෙතෙක් හමු වී නැත. එහෙත් මීට පෙර ලිපියකින් කරුණු ඉදිරිපත් කල සඳගිරි පරිශ්‍රයේ හමුවන අටපට්ටම් හැඩැති ස්තම්භයක වූ සෙල්ලිපි වලින් එහි පැරණි නාමය සහ එයට වරින් වර විවිධ ප්‍රභූන් පිරිනැමූ ප්‍රදානයන් ගැන වාර්තා කර ඇති පරිදිම මෙම මැණික් ස්තූපය අයත් වෙහෙර හෝ ඒ ආසන්නයේ ඇති යටාල වෙහෙර සම්බන්ධයෙන් හෝ වූ ප්‍රදානයන් වාර්තා කර සෙල්ලිපියක් හෝ කිහිපයක් කොටා ඇති  ස්තම්භයක් මෙම මැණික් වෙහෙරට නුදුරින්ද හමුවේ. ජනප්‍රවාදයේ දැක්වෙන ලෙසට නම් එය දුටුගැමුණු රජුගේ කඩොල් ඇතා බැඳ තිබූ ස්තම්භය වේ.  
මධ්‍යම සංස්කෘතික අරමුදල මගින් ප්‍රකාශයට පත් කල හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කය , සමාජ සංස්කෘතික උරුමය නම් වූ ලිපි සංග්‍රහයකට එම දිස්ත්‍රික්කයේ පැරණි ඓතිහාසික ස්ථාන සම්බන්ධ ලිපියක් සපයන හිටපු පුරාවිද්‍යා අධ්‍යක්ෂ ජෙනරාල් මහාචාර්ය සෙනරත් දිසානායක මහතා පවසන්නේ මෙම අටපට්ටම් ලිපිය කියවාගැනීමට හැකි වුවහොත් මැණික් විහාරය නමින් අද හැඳින්වෙන විහාරය සම්බන්ධ කරුණු රැසක් හෙළිදරවු වනු ඇති බවත්, එහෙත් අවාසනාවකට මෙන් එම සෙල්ලිපිය මේ වනතුරු නිවැරදිව කියවීමට සමත් වී නොමැති බවත්ය. එහෙත් පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව විසින් පලකල හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කයේ පුරාවිද්‍යාත්මක වශයෙන් වැදගත් ස්ථාන නාමාවලියක සඳහන් වන්නේ පො.ව. 1 -2 සියවස් වලට අයත් වන අපර බ්‍රාහ්මි අක්ෂරයෙන් ලියැවී ඇති මෙම ලිපිය සහිත ටැඹ දුටුගැමුණු රජතුමාගේ කඩොල් ඇතා බැඳ තැබූ ස්තම්භය ලෙසට ජනප්‍රවාදයේ පැවසෙන බවත් එහි සඳහන් වන්නේ "දේවානම්පියතිස්ස මහ රජුගේ" මුණුපුරු  ගාමිණි අබයගේ පුත් රෝහණික ගාමිණි අභය විසින් බදු වර්ග දෙකක් සහිත ගම විහාරයට පූජා කිරීම පිළිබඳ තොරතුරු බවත්ය. එම තොරතුර ලබාගත්තේ Inscription of Ceylon, Vol II, Part I, 44-45 පිටු වලින් බවත් එහි සඳහන් මුත් එම පිටුවල ඇත්තේ මෙම සෙල්ලිපිය ගැන නොව මීට පෙර ලිපියෙන් කරුණු ඉදිරිපත් කල සඳගිරිය පරිශ්‍රයේ ඇති අටපට්ටම් ටැම් ලිපිය සම්බන්ධ තොරතුරුය (සඳගිරි පරිශ්‍රයේ ඇති අටපට්ටම් හැඩැති ස්තම්භයේ කොටා ඇති සෙල්ලිපි සම්බන්ධ නිවැරදි තොරතුරු සඳහා >>)
මහාචාර්ය ප්‍රිශාන්ත ගුණවර්ධන මහතා 'ඇතාබැඳිගල' ලෙසින් හඳුන්වන මෙම ස්තම්භය ගැන එඩ්වඩ්  මියුලර් උපුටා දක්වමින් පවසන්නේ 7 වන සියවසට අයත් අක්ෂරයෙන් කොටා ඇති මෙම ලිපියෙන් දුටුගැමුණු රජුට අයත් ඇතා මෙහි ගැටගසා තිබූ බව කියැවෙන බව මියුලර් පවසන බවය. එහෙත් අප පහත පෙන්වාදෙන පරිදි මියුලර් එවන්නක් ලිපියේ ඇති බවක් නොපවසන අතර ඔහු පවසන්නේ ඔහුට එහි වචන සහ අකුරු කිහිපයක් පමණක් කියවීමට හැකි වූ බව පමණි.
මැණික් දාගැබ
මේජර් පොර්බ්ස් සිය සංචාරක ඇත්දැකීම් සහිත ඔහුගේ Eleven Years in Ceylon පොතේ  සටහන් කරන්නේ, හෙතෙම  1834 වර්ෂයේදී ඉතා කුඩා ගමක් වූ වීරවිල (Wirawelle) සිට පැරණි මාගම නගරයේ නටබුන් (Ruins of Magam) නැරඹීමට සැතපුම් දෙකක් පමණ පැරණි වැවක පත්ලේ [වීරවිල වැව විය යුතුය] ගැඹුරු ජලය සහ මඩ සහිත මාර්ගයක එරෙමින් ගමන් කර, එක්තරා ස්ථානයකදී කිරිඳි ඔයෙන් (Kerinde-oya) එතෙර වී, එහි වම් ඉවුර දිගේ වූ අවට වගුරෙන් මදක් උස් වූ වැටියක් (Ridge) ඔස්සේ තවත් සැතපුම් 3 ක් පමණ ගමන් කර, ඒ වන විට බිඳී තිබූ තිස්ස වැවේ බැම්ම දිගේ විත් මැණික් දාගැබ, එම වෙහෙර, ගල් කණු 85 ක් සහිත නටබුන් 'මාළිගය' සහ ගල් කණු 48 ක් සහිත නටබුන් වූ 'පෝයගෙය' [Poega (Assembly-hall for priests)] නැරඹූ බවය.  එම නටබුන් ගොඩනැගිලි අතර පරිධිය අඩි 8 ක් සහ උස අඩි 9 ක් වන රජුගේ ඇතා බැඳ තිබූ අටපට්ටම් කුළුණක් වූ බවත්, දම්වැල් නිසා ගැඹුරු ලෙස ගෙවී ගොස් තිබූ එහි වූ අකුරු එම හේතුව නිසාම මැකී ගොස් තිබූ මුත්, 'ශ්‍රී' යන කොටසක් පමණක් පැහැදිලිව කියවීමට හැකි වූ බවත් ඔහු සඳහන් කරයි. එයට 'කඩොල් (ඇතාගේ) කුළුන' [Pillar of Kadol] ලෙස පවසන බවත් පොර්බ්ස් වැඩිදුරටත් පවසයි.
මැණික් හෝ යටාල නමින් අද හැඳින්වෙන පැරණි විහාර දෙකට හෝ ඉන් එකකට අයත්ව තිබූ උපෝසථඝරයේ නටබුන්
 මෙරට සෙල් ලිපි අධ්‍යයනයේ පුරෝගාමියෙකු වන එඩ්වඩ් මියුලර් 'තිස්සමහාරාමයේ ඇතාබැන්දුව' ලෙසින් හඳුන්වන මෙම සෙල් ලිපිය ගැන පවසන්නේ රජුගේ සුදු ඇතා බැඳ තිබූ මෙම කුළුනේ උඩ කොටසේ කැටයම් කල කොටස බිඳී ඇති බවත් පහල තිබෙන අකුරු අර්ධ වශයෙන් පමණක් කියවිය හැකි බවත්ය. ටැම් ලිපියේ එක් පැත්තක 'සිධ' යන වචනය පළමු වචනය ලෙස ඇති බවත් එහි 'ස' අකුර නූතන හැඩය සහිත බවත් ඔහු වැඩි දුරටත් පවසයි. ලිපියේ ඡායාරූපයක් පමණක් ඉදිරිපත් කරන බව ඔහු පවසන මුත් ඔහුගේ සෙල් ලිපි පිළිබඳ ග්‍රන්ථයේ දෙවන වෙළුම ලෙසින් ඇති ඵලක එකතුවේ එවැන්නක් හමු නොවේ. ලිපියේ පිටපතක් හෝ පරිවර්තනයක් ඉදිරිපත් නොකරන බව ඔහු විශේෂයෙන් අවධාරනය කරයි. අක්ෂර රටා අනුව මියුලර් මෙම ලිපිය 5 - 9 සියවස් අතර කාලයට අයත් කරයි. හෙන්රි පාර්කර් මෙම ලිපියේ අකුරු 6 - 7 සියවස් වලට අයත් බව පවසන අතර C.W. නිකලස් සඳහන් කරන්නේ ඒවා 7 - 8 සියවස් වලට අයත් බවය.

මැණික් දාගැබ අසල දැකිය හැකි මුරගලක්

තිස්සමහාරාමයේ ඔහු සිදු කල පුරාවිද්‍යාත්මක ගවේෂණ පිළිබඳව වූ සිය පොතේ 'ඇතාබැන්දුව' ලෙසින්ම මෙම ටැම් ලිපිය හඳුන්වන එවකට වාරිමාර්ග නිලධාරියෙක් වූ හෙන්රි පාර්කර් පවසන්නේ සැලකිය යුතු කාලයක් ඔහු මෙම ලිපිය කියවීමට මිඩංගු කල මුත් එය සාර්ථක නොවූ බවය. එහෙත් එහි සන්දර්භය මෙවැනි සෙල්ලිපි වල සුපුරුදු ලෙස හමුවන කිසියම් ප්‍රදානයක් පිළිබඳව බව ඔහුට පසක් වූ බවත් පවසන හෙතෙම එහි ඔහුට කියවීමට හැකි වූ වචන ඉදිරිපත් කර එහි ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනයක්ද සිය ග්‍රන්ථයේ ඇතුලත් කරයි. පැහැදිලි අර්ථයක් ගත නොහැකි එකම දේ පුනරුච්චාරනය කරන ලෙස හැඟෙන එහි පාර්කර් ඉදිරිපත් කරන ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය පහත පරිදිය.

Having permanently established and given over the alms for..

Having given and caused to be appointed the alms for..

having  permanently established and caused to be appointed the alms for

having given and caused to be appointed these (?) continual alms, having given the alms called Maha Ratana...

මෙම ලිපියේ විස්තර වන නටබුන් දැක්වෙන වීඩියෝව>> 

සඳගිරි විහාර පරිශ්‍රයේද දැකිය හැකි පරිදි මෙවන් විශාල ගල් ටැඹක විහාරයේ ආරම්භය සනිටුවන් කිරීමේ සම්ප්‍රදායක් අවම වශයෙන් රුහුණේ මාගම අවට හෝ තිබුණු බවත් කඩොල් ඇතා බැඳි ස්තම්භය ලෙසින් ජනප්‍රවාදයේ හඳුන්වන මෙම මැණික් වෙහෙර අසබඩ පිහිටි ස්තම්භයද දැනට යටාල හෝ මැණික් ලෙසින් හැඳින්වෙන විහාරාරාම දෙකින් එකකට හෝ ඒ දෙකටම හෝ අදාල ( ස්තූප දෙකක් පැවතියද මෙහි තිබී ඇත්තේ එක් විහාරයක් වීමටද ඉඩ නැතිවා නොවේ.) ප්‍රදානයන් සනිටුහන් කල ගල් ටැඹ විනා අන් යමක් නොවන බව පැහැදිලිය. සඳගිරි විහාරයේ සිදුවූවක් මෙන්ම පසු කාලීනව වෙනත් රජවරු සහ අනෙකුත් ප්‍රභූවරුන්ද එම විහාරයට සිදු කල ප්‍රදානයන් මෙහි සටහන් කරන්නට ඇත. එහෙත් ඒ බොහෝමයක් මේ වන විට මැකී ගොස් ඇති අතර ස්තම්භයේ ඇති අකුරු කිහිපයක් පමණක් කියවීමට හැකි මුත් එයින් පැහැදිලි අර්ථයක් ගත නොහැක. කෙසේ නමුත් ඇසින් බලා සෙල්ලිපි කියවනවාට (Eye copy) වඩා ඵලදායි Estampage ගැනීමක් මෙහි පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව විසින් කිසියම් කලක හෝ සිදු කර ඇත්ද යන්න සොයාගැනීමට නොහැකි වූ අතර බොහෝදුරට පෙනී යන්නේ එවැන්නක් මෙතෙක් සිදු කර නොමැති බවය. 

මැණික් හෝ යටාල නමින් අද හැඳින්වෙන පැරණි විහාර දෙකට හෝ ඉන් එකකට අයත්ව තිබූ උපෝසථඝරයේ නටබුන්

මෙම සෙල්ලිපිය සහිත ටැඹ අසලම ගල් කණු විශාල ගණනකින් යුත් ගොඩනැගිල්ලක අවශේෂ හමුවේ. ඇතමුන් පවසන පරිදි මෙය මාළිගාවක නටබුන් නොවන බව මෙම ස්ථානයේ එවකට මැණික් සහ යටාල යන ස්තූප දෙකම අයත් විහාරයට අධිපතිව සිටි ජිනරතන තෙරුන්වහන්සේ තමන්ට පැවසූ බව පාර්කර් පවසයි. උන්වහන්සේට අනුව මෙය භික්ෂූන් එකතු වන දානශාලාවක් හෝ බණශාලාවක් බවත් 'ඇතාබැඳි කණුව' බොහෝවිට පන්සලට අයත් ඇතා බැඳ තිබූ ස්තම්භය බවත් පවසන පාර්කර් එය බොහෝදුරට පිළිගත හැකි කරුණක් බවද අවධාරනය කරයි. මැණික් ස්තූපයට වඩා ආසන්නව පවතින මුත් විශාලත්වය අතින් ගත් කල මෙය වඩා විශාල වපසරියක විසිරී තිබූ යටාල විහාරයට අයත් උපෝසථඝරය විය හැකි බව මහාචාර්ය ප්‍රිශාන්ත ගුණවර්ධන මහතා පවසයි. 

මැණික් දාගැබ අසල දැකිය හැකි කිසියම් කුඩා ගොඩනැගිල්ලක නටබුන් ( භික්ෂු කුටියක නටබුන් විය හැක )
ගල් කණු 70 -80 අතර ප්‍රමාණයක් මෙහි ඇති අතර ඉහත සඳහන් කල පරිදි පොර්බ්ස් ගල් කණු 80 ක් පමණ තිබූ 'මාළිගාව' ලෙසින් හඳුනාගන්නේ මෙම ගොඩනැගිල්ල විය හැක. පොර්බ්ස් ගල් කණු 48 කින් යුත් 'පෝයගෙය' ලෙසින් හඳුන්වන තවත් ගොඩනැගිල්ලක් ඒ හා සමගම මේ අසල තිබූ බව සඳහන් කරන මුත් එවන් විශාල ප්‍රමාණයක ගල් කණු සහිත නටබුන් ගොඩනැගිල්ලක් අද වන විට දකින්නට නොහැක. එහෙත් යටාල සහ මැණික් යන විහාර දෙකටම අයත් භික්ෂු කුටි විය හැකි කුඩා ගොඩනැගිලි කිහිපයකම නටබුන් වලට අයත් ගල් කණු මේ අවට පෞද්ගලික ඉඩම් වල පැවති හෝ පවතින බවට මෙම විහාර දෙක පිළිබඳව වූ පුරාවිද්‍යා ලේඛන වල සඳහන් වන අතර අවම වශයෙන් ඉන් කිහිපයක් හෝ මේ දක්වා පවතින බව නිරීක්ෂණය කල හැක. පොර්බ්ස් සඳහන් කරන ගල් කණු 48 කින් යුත් ගොඩනැගිල්ලක් මෙහි තිබී එය මේ වන විට විනාශ වී ඇත්නම් ඒ බොහෝ විට මැණික් වෙහෙරට අයත් උපෝසථඝරය විය හැක. මෙම ස්තූප දෙකම එකම විහාරයකට අයත් වීම මෙන්ම විහාර දෙකෙහිම භික්ෂූන් එක් උපෝසථඝරයක් භාවිතා කිරීමද විය නොහැක්කක් නොවේ.

මූලාශ්‍ර

  • Eleven years in Ceylon, Major Forbes, 1840
  • Ancient Inscriptions in Ceylon collected and published for the government by Dr. Edward Muller, 1883
  • Buddhist Monasteries Towards Urbanism in Southern Sri Lanka, Prishanta Gunawardhana, 2009
  • Archaeology of Tissamaharama, Henry Parker, 1884 ( Reprint 1998)
  • පුරාවිද්‍යා ස්ථාන නාමාවලිය, හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කය, පළමු වෙළුම, 2019
  • හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කය , සමාජ සංස්කෘතික උරුමය, මහාචාර්ය නිමල් ද සිල්වා, 2005
  • Nicholas C.W. 1963, Historical Topography of Ancient and Medieval Ceylon, Journal of the Ceylon Branch of the Royal Asiatic Society, New Series, Volume VI, Special Number. 

Tuesday, January 3, 2023

රජ, බිසෝ, ඇමැතිවරු වැව්, කුඹුරු, ගම් පිදූ මාගම රජ වෙහෙර නොහොත් සඳගිරි විහාරය

 පෙර ලිපියකින් විස්තර ඉදිරිපත් කල හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කයේ තිස්සමහාරාම - අකුරුගොඩ ප්‍රදේශයේ පිහිටි පැරණි මාගම ඇතුළු නුවර (Citadel) පිහිටි ප්‍රදේශයට දකුණින් මෙන්ම බටහිරින්ද ප්‍රධාන දාගැබ් හතරක් පිහිටා ඇත. බටහිරින් පිහිටි වර්තමානයේ යටාල සහ මැණික් ලෙසින් හැඳින්වෙන ස්තූප සහ ඒ වටා පිහිටි විහාර වලට වඩා ප්‍රමාණයෙන් විශාල දාගැබක් වන්නේ දකුණින් පිහිටි වර්තමානයේ තිස්සමහාරාම දාගැබ ලෙසින් හැඳින්වෙන දාගැබයි. ඒ ආසන්නයේම වාගේ එයට නැගෙනහිරට වන්නට පිහිටා ඇති සඳගිරිය දාගැබ ලෙසින් හැඳින්වෙන පරිශ්‍රයේ ඉහත අනිත් ස්තූප අයත් වන විහාරාරාම වලට වඩා ස්තූපයට අමතරව පිළිමගෙය, බෝධිඝරය, උපෝසථඝරය මෙන්ම  ජන්ථාඝරය ආදී  පැරණි පබ්බත විහාරයක ප්‍රධාන අංග කිහිපයකම නටබුන් යම් තරමින් හෝ විනාශ නොවී මෙන්ම මෑතකාලීන ප්‍රතිශංස්කරණ වලට හසු නොවී ඉතිරි වී ඇත. මේ ලිපියෙන් එම සඳගිරිය ආරාම පරිශ්‍රයේ හමුවන පුරාවිද්‍යාත්මක සාධක අනුසාරයෙන් එහි ආරම්භය සහ පසුකාලීන වැඩිදියුණු කිරීම් පිළිවඳව මෙන්ම එම නටබුන් ස්ථාන සහ හමුවූ කෞතුක භාණ්ඩ සම්බන්ධයෙන් විවිධ විද්වතුන් ඉදිරිපත් කර ඇති අදහස් සම්පිණ්ඩනයක් ඉදිරිපත් කෙරේ. 

සඳගිරි විහාර සංකීර්ණයේ නටබුන් දැක්වෙන වීඩියෝව >>



සඳගිරි ස්තූපය - උතුරු දිග පිවිසුම

සඳගිරිය පරිශ්‍රයේ හමුවන සෙල්ලිපි
සඳගිරිය ආරාම සංකිර්ණයේ පිළිමගෙයට ඇතුළු වන ස්ථානයේ සිටුවා ඇති අටපට්ටම් හැඩැති කුළුනක අපර බ්‍රාහ්මී අක්ෂරයෙන් (Late Brahmi Scripts) රචිත සෙල් ලිපි හතරක් සටහන් කර ඇත. මින් එක් ලිපියකින් කියවෙන්නේ වහබ රජ උපෝසථඝරයේ පහන් දැල්වීමේ මිල සඳහා කරිසක් [එනම් අමුණු 4 ක් වැපිරිය හැකි ඉඩමක් හෙවත් අක්කර 8 - 10 ක් පමණ ] පමණ කුඹුරු ඉඩම් ප්‍රදානය කල බවය. තවත් ලිපියක් කොටා ඇත්තේ රජවිහාර යෙහි උපෝසථඝරය සඳහා මහගම බදබ ඇමැති ඔහු සතුව තිබූ මහ වැව (මහවවි), අබගමක වැව (අබගමක වවි) සහ නම මැකී ඇති තවත් වැවක් ප්‍රදානය කල බවය. මෙහි ඇති තවත් සෙල්ලිපියක සඳහන් වන්නේ ලිපියේ නම මැකී ඇති කිසියම් රැජිනක විසින් රජ විහාරයට සිදු කල ප්‍රදානයක් ගැනය. ලිපියේ වහබ රජ යන නම පැහැදිලිව දෙතැනක සඳහන් ව ඇති බැවින් සහ එහි සන්දර්භය අනුව එම රැජින වහබ රජුගේ බිසව ලෙස අනුමාණ කල හැක. සිදු කල ප්‍රදානයන් අතර දරතිස වවි (දුරතිසා වැව හෙවත් දූර තිස්ස වාපි*)  සහ කලගම කෙත (කලගම කුඹුර) යන නම් කියැවිය හැක.  කිසියම් ඇලක මතර මජිබක බද්දක්   පිළිබඳවද මෙහි සඳහන්ව ඇත. එයින් අදහස් වන්නේ ඇළ මාර්ගයේ මසුන් අල්ලන්නන් ඒ වෙනුවෙන් වැව සහ ඇළ මාර්ගය හිමි විහාරයට ගෙවිය යුතු බද්ද ලෙසින් මහාචාර්ය සෙනරත් පරණවිතාන මහතා හඳුනාගන්නා මුත් එම අදහස සම්බන්ධයෙන් විද්වතුන් අතර ඒකමතික භාවයක් නොමැත (ආචාර්ය බෙනිල් ප්‍රියංක මහතාට අනුව මතර මජිබක යනු වැව් සහ කුඹුරු අතර ජල සම්පාදනයට සම්බන්ධ වූ බද්දක් වේ.) ප්‍රදානයන් සිදු කරන්නේ රජ විහරෙ හි උපෝසථඝරය සඳහාය. සිව්  වන සෙල්ලිපියෙහි ගවිඩගමක වවි (ගවිඩගමක වැව) යන වචනය සඳහන්ය. ගවිඩගමක යන්න නූතන සිංහල ව්‍යවහාරය අනුව නම් දිවුල්ගමුව ලෙස ගත හැක. පාළි භාෂාවෙන් නම් එය කපිත්තගාමක වේ.  ඉහත ලිපි වල නම සඳහන් වහබ රජු පො. ව. 67 සිට 111 දක්වා රාජ්‍ය රාජ්‍ය පාලනය සිදු කල වසභ රජු ලෙස සෙනරත් පරණවිතාණ මහතා හඳුනාගනී.

* මහාවංශයට අනුව සද්ධාතිස්ස රජු (පො. ව. පූර්ව 137 - 119) දූරතිස්ස වැව කරවීය (දූරතිස්සකවාපි) ඉළනාග රජුද (පො. ව.  33 - 43) තිස්ස වාපි සහ දූර වාපි (දූරව්හවාපි) කරවූ බව මහාවංශයේ සඳහන් වේ. දූර වාපි ලෙසින් හැඳින්වූවේ දූර තිස්ස වැවම නම් සද්ධාතිස්ස රජු කරවූ දූරතිස්ස වැව ඉළනාග රජු නැවත ප්‍රතිශංස්කරනය කලා විය හැක. C.W. නිකොලස් මේ දූර හෝ දූරතිසා වැව වර්තමාන යෝධ වැව විය හැකි බව පවසයි.
සඳගිරි ස්තූපය - බටහිර පිවිසුම

ඉහත ලිපි වලට අමතරව මෙම පැති අටක් සහිත ගල් ටැඹේ එක් පැත්තක වැඩි ඉඩක් පුරා විහිදුනු සෙල්ලිපියක් ඇත, ඉහත විස්තර කල  වසභ රජුගේ සෙල්ලිපිය ඇත්තේද එම පැත්තේම පහලින් එතරම් ප්‍රමුඛ නොවන ස්ථානයකය. මේ හේතුව නිසා වසභ රජුගේ සෙල්ලිපියට පෙර කාලයක කල ලෙස සිතිය හැකි එම ලිපියේ සඳහන් වන්නේ දෙවනපිය තිස මහ රජුගේ මුණුබුරු සහ ගමිණි අබ (ගාමිණි අභය) රජුගේ පුතු වූ රොහිණික ගමිණි අබ (රෝහිණික ගාමිණි අභය) තැනූ රජ විහාරයට කිසියම් ගම් දෙකක ආදායම් ප්‍රදානය කල බවය. ලිපියේ ඇතැම් අකුරු පරණවිතාන මහතා 1929 දී Estampage එකක් ගන්නා අවස්ථාව වන විටද විනාශ වී තිබී ඇත (මීට පෙර ලිපියේද නම සඳහන් කල දකුණු පළාතේ සංචාරයක් අතර තුර අකාලයේ තිස්ස වැවේ ගිලී මිය ගිය E.R. අයර්ටන් මහතාද එම සංචාරය අතරතුරදී  1914 දී ගත් Estampage එකක්ද ඒ වන විට පරණවිතාන මහතාට පරිශීලනය කිරීමට තිබී ඇති අතර එහිද එම අකුරු පැහැදිලිව නොතිබෙන්නට ඇත.) එම නිසා ලිපියේ සම්පූර්ණ තොරතුරු ලබා ගැනීමට නොහැකි මුත් මෙම විහාරයේ ආරම්භක රජු පිළිබඳව මෙහි වැදගත් තොරතුරක් ගැබ්ව ඇත. මෙහි තවත් වැදගත් කමක් වන්නේ එහි ඇති 'දෝපති' යන වචනය ලිවීමේදී 'දෝ' එනම් දෙක යන්න අකුරින් නොලියා ඒ වෙනුවට දෙක යන ඉලක්කම ඇඟවීමට එකක් යට එකක් වන පරිදි තිරස් කෙටි ඉරි කැබලි දෙකක් යොදාගෙන තිබීමය. එම පරම්පරා විස්තර අනුව සෙනරත් පරණවිතාන මහතා මෙම රෝහණික ගාමිණි අබ රජුගේ පියා වන ගමිණි  අබ, භාතිකාභය රජු (පො. ව. පූර්ව 22 - පො. ව. 7) ලෙසත් ඔහුගේ සීයා වන දෙවනපිය තිස, කුටකණ්ණතිස්ස (පො. ව. පූර්ව 44 -22) ලෙසත් හඳුනාගනී. ඒ අනුව මෙම සෙල් ලිපිය භාතිකාබය රජුගෙන් පසුව රාජ්‍යත්වයට පත්වූ මහාදාඨිකමහානාග රජුගේ (පො. ව. 7 - 19) හෝ ඔහුගේ අනුප්‍රාප්තිකයා වූ ආමන්ඩගාමිණි අභය රජුගේ (පො. ව. 19 - 29) කාලයේදී කරන්නට ඇති බවත් ලිපියේ නම සඳහන් රෝහණික ගාමිණි අබ බොහෝවිට රෝහණයේ රජ කල ස්වාදීන පාලකයකු විය හැකි බවත් පරණවිතාන මහතා පවසයි (එවකට රට පාලනය කල මහරජු හෙවත් අනුරාධපුර පාලකයාගේ නම ලිපියේ සඳහන් නොවීම නිසා පරණවිතාන මහතා එලෙස සැක කරයි.) එය එසේ නම් ඒ සඳහා වැඩි ඉඩක් ඇත්තේ ආමණ්ඩගාමිණි අභය රජුගෙන් පසු ඇතිවූ රටේ අවුල් වියවුල් වලින් පිරීගිය කාලයේදී විය හැකි බවය පරණවිතාන මහතාගේ අදහස. පරණවිතාන මහතා ලිපියේ විහාරයේ නම සඳහන් නොවන බව පැවසුවත් ඉහත සඳහන් කල මේ කාලයට පසුව ලියැවුණු තවත් සෙල් ලිපි දෙකකම සඳහන් වන රජ වෙහෙර යන්න එතුමන් ඉදිරිපත් කරන එහි පෙල අනුව මෙම ලිපියේත් ඇති බව පෙනේ.  

සඳගිරිය පිළිමගෙය 

සඳගිරි ස්තූපය

සඳගිරි දාගැබේ කල කැනීම් වලදී දාගැබ අවම වශයෙන් අවස්ථා දෙකකදීවත් ඉදි කර ඇති බවටත්, එය පිහිටි මළුව අවස්ථා තුනකදීවත් ඉදි කර ඇති බවටත් සාධක හමුවී ඇත. ඒ අනුව මුල් ගොඩනැගීමෙන් පසු එය විශාල කර ඇති බව පෙනී යයි. දාගැබ් මළුවේ සහ ඒ ආසන්නව සිදු කල කැනීම් වලදී සමාධි හිඳි පිළිමයක්, තවත් හිඳි පිළිමයක යට කොටසක්, බුදු පිළිම හිසක් සහ කවන්ධ හිටි පිළිමයක්ද  හමුවී ඇත. දාගැබ් බඳේ තිබූ පැරණි කපරාරුවේ බදාම කොටස් මෙහි තවමත් තැන් තැන් වල ශේෂ වී ඇත. ස්තූප මළුවට පිවිසීමට සිව් දිශාවෙන්ම පඩිපේලි සහිත දොරටු හතරක් තිබී ඇති අතර නටබුන් වූ වාහල්කඩ හතරක්ද ඒවාට අනුරූපව දැකිය හැක. මෙහි තිබූ පැරණි යූප ස්ථම්භය සහ ජත්‍රය දැනට ස්තූප මලුවේ පසක තැන්පත් කර ඇත. සඳගිරිය ස්තූප මළුවේ ප්‍රතිමාගෘහ දෙකක නටබුන් හමුවන අතර මින් එක් ප්‍රතිමාගෘහයක් සංරක්ෂණය කර ඇත. එහෙත් කිසිදු පිළිමයක් එම පරිශ්‍රයෙන් හමුවී නැත.

අටපට්ටම් හැඩැති ටැම් ලිපිය

සඳගිරිය ස්තූපය අසලම බටහිර දෙසට වන්නට සඳගිරි ආරාම සංකිර්ණයට අයත්ව තිබූ බෝධිඝරයේ නටබුන් හමුවේ. සඳගිරිය පරිශ්‍රයේ මෙම බෝධිඝරය කැනීමේදී කවන්ද හිටි බුදු පිළිමයක්, එම පිළිමයේ නොවන ඩොලමයිට් පාෂාණයෙන් සෑදූ තවත් බුදු පිළිමයක හිසක් සහ ස්ඵටික හුණුගලින් (Crystalline Limestone) නිමවූ නෙළුම් මල් සහ කොළ වලින් අලංකාර කල පුන් කලසක්ද හමුවී ඇත. එමෙන්ම ස්තූපයට මද දුරක් දකුණට වන්නට එහි ජන්ථාඝරය ලෙස හඳුනාගත් ගොඩනැගිල්ලක අවශේෂ හඳුනාගෙන සංරක්ෂණය කර ඇත. තවද සඳගිරි ස්තූපයේ සිට තරමක දුරකින් එයට දකුණින් මෙම පරිශ්‍රයට අයත්ව තිබූ පිළිමගෙයි නටබුන් දැකිය හැක. ඉහත විස්තර කල සෙල්ලිපි සහිත අටපට්ටම් කුළුන පිහිටා ඇත්තේද ඒ අසලය. එම පිළිමගෙය ආසන්නයේම එයට බටහිරට වන්නට එම අටපට්ටම් හැඩැති කුළුනේ කොටා ඇති සෙල්ලිපි කිහිපයකම සඳහන් වන සඳගිරිය විහාරාරාම සංකීර්ණයට අයත්ව තිබූ උපෝසථඝරය ලෙස හඳුනාගත් ගොඩනැගිල්ලේ නටබුන් දැකිය හැක. වර්තමානය වන විට මේ ඉතිරිවී ඇති ගොඩනැගිලි කිහිපයේ නටබුන් වලට අමතරව මෙහි තිබූ වෙනත් ගොඩනැගිලි වල නටබුන් දැකිය නොහැක්කේ මේ වටා පිහිටි ඉඩම් වල පසුගිය සියවස් වල පදිංචි වූ ජනයාගේ නිවෙස් ඉදිකිරීම් ආදියෙන් ඒවා විනාශ වී යෑම නිසා විය යුතුය. 

ස්තූප මළුවේ ඇති සංරක්ෂිත පිළිමගෙය

සඳගිරිය පිළිමගෙය
මෙම පිළිම ගෙයට පිවිසෙන දෙවන පඩිපේලියේ වම් පස දැකිය හැකි මුරගල තරමක් විශේෂ එකක් ලෙස ඔස්මන්ඩ් බෝපේ ආරච්චි මහතා හඳුනාගනී. ඔහු පවසන ලෙසට බොහෝවිට මෙහි ප්‍රධාන රූපයෙන් අත් සතරක් සහිත කුබේර නිරූපනණය කර ඇත. අසාමාන්‍ය ලෙස උසින් යුත් හිස පළදනාව, අනර්ඝ සළු පිළි ආදිය මෙහි විශේෂ ලක්ෂණ ලෙස හඳුනාගත හැක. ත්‍රිභංග ඉරියව්වෙන් සිටින එම රූපයේ හිසට ඉහලින් නෙළුම් කොලයක හැඩය සහිත චත්‍රයක් ඇති අතර ඔහුගේ දෙපසින් විශාල කාසි මළු දෙකක් දරා සිටින නිධි රූප දෙකක් තිබීම සුවිශේෂ ලක්ෂණයක් ලෙස ඔහු පෙන්වාදෙයි.

පිළිම ගෙයට පිවිසෙන දෙවන පඩිපේලියේ වම් පස දැකිය හැකි මුරගල

සඳගිරි ආරාම සංකීර්ණයේ පිළිම ගෙයි තැන්පත් කර ඇති දෘඪ හුණුගලින් (Hard Limestone/ කිරිගරුඬ) කල අමරාවතී සහ නාගර්ජුනකොණ්ඩ ප්‍රතිමා සම්ප්‍රදායට අයත් හිටි පිළිමය වෙනත් කුඩා බෝධිසත්ව පිළිම දෙකක් සමගින් අහම්බයෙන් සඳගිරි දාගැබට නුදුරු ස්ථානයක වූ පෞද්ගලික ඉඩමක තිබී 2001 වසරේ දී හමුවී ඇත. එය ආන්ද්‍රා ප්‍රදේශයේදී නිමවා මෙරටට ගෙනා පිළිමයක් ලෙස ඔස්මන්ඩ් බෝපේ ආරච්චි මහතා පවසයි. ඒ සමග හමුවූ බෝධිසත්ව පිළිම මෙම සම්ප්‍රදායට අයත් නොවන 8 වන සියවසෙන් පසු මෙරට ජනප්‍රිය වූ මහායාන සම්ප්‍රදායට අයත් බවය ඒ මහතාගේ අදහස. ඒවා හමුවූ ආකාරයෙන් පෙනී යන්නේ කිසියම් නොදන්නා හේතුවක් නිසා ඒවා මුලින් තිබූ ස්ථානයෙන් රැගෙන ගොස් එම ස්ථානයේ සඟවා තබන්නට ඇති බවයැයි පවසන ඒ මහතා බොහෝදුරට එම මුල් ස්ථානය මෙම පිළිම ගෙය විය හැකි බව පවසයි. එහෙත් ආචාර්ය දනන්ජය ගමලත් මහතා පවසන්නේ මීටර 2.2 ක් උස මෙම පිළිමය එම ප්‍රතිමා ගෘහයේ ගල් කණු වල උසට  සමානුපාතික නොවන හෙයින් එය මෙම ස්ථානයට අයත් නොවන බවය. දැනට මෙම පිළිමය තැන්පත් කර ඇත්තේ මුල් පද්මාසනය පිහිටුවා තිබූ ගල් පුවරුව මත සංරක්ෂණ ක්‍රියාවලියේදී මෑතකදි තැනූ පද්මාසනයක් තබා එය මතය.  පිළිමයේ දකුණු අත වැළමිටට මදක් පහලින් විනාශ වී ඇති අතර එහි බොහෝවිට 'අභය මුද්‍රාව' දක්වා තිබෙන්නට ඇති අතර වමතින් චීවරය දරා සිටී. ආචාර්ය දනන්ජය ගමලත් මහතා පවසන්නේ මෙම ප්‍රතිමාගෘහය 5 - 7 සියවස් වලට අයත් විය යුතු බවය. 

සඳගිරිය පිළිමගෙය තුල තැන්පත් කර ඇති වෙනත් ස්ථානයකින් හමුවූ හිටි පිළිමය


සඳගිරිය බෝධිඝරය

සඳගිරි දාගැබ යන නාමය මෙම මෙම පරිශ්‍රයේ දැකිය හැකි ස්ථූපයට අවම වශයෙන් මේජර් ෆොර්බ්ස් මෙම ස්ථානයේ සංචාරය කල 1834 පමණ අවධියේ සිටවත් ව්‍යවහාර වූ බව ඔහු ඒ සම්බන්ධයෙන් සිය ගමන් විස්තරයේ කරන සඳහන අනුව පෙනී යයි. මහාවංශයේ මහා විජයබාහු රජු (පො. ව. 1055 - 1110) ප්‍රතිශංස්කරණය කල විහාර ගැන සඳහන් කිරීමේදී චන්දගිරි නම් විහාරයක් ගැනද පැවසේ. පාළි ධාතුවංශයේ (සන්ඳගිරි විහාර ලෙසින්) සහ සිංහල ධාතුවංශයේ (සඳගිරි විහාරය ලෙසින්) මහානාග රජු කරවූ විහාරයක් ලෙසින් සඳගිරි නම් විහාරයක් ගැන සඳහන් වේ. එහෙත් පූජාවලියේ සහ සද්ධර්මාලංකාරයේ සඳහන් වන්නේ සඳගිරි විහාරය කාවන්තිස්ස රජු විසින් කරවන ලද්දක් බවය.  කෙසේ නමුත් මේ කිසිදු සඳහනක් වර්තමානයේ සඳගිරි විහාරය හෝ දාගැබ ලෙසින් හඳුන්වන ස්ථානයට අදාල බවට නිශ්චිතව කීමට කිසිදු පිළිගත හැකි සාධකයක් මෙතෙක් හමුවී නැත. එහෙත් රජ විහාරය ලෙසින් මෙම ස්ථානය අවම වශයෙන් වසභ රජුගේ රාජ්‍ය සමය දක්වාවත් (පො. ව. 67 - 111) හැඳින්වූ බවත් එය මුලින්ම ඉදි කල ලෙස පැවසෙන වංශකතා වල හමු නොවන රුහුණේ පාලකයකු වූ රෝහණික ගාමිණි අභය රජු කල සිටම එය එලෙස  හැඳින්වූ බවටත් සෙල්ලිපි සාධක අනුව පැවසිය හැක. 
සඳගිරිය උපෝසථඝරය

මූලාශ්‍ර
  • Buddhist Monasteries Towards Urbanism in Southern Sri Lanka, Prishanta Gunawardhana, 2009
  • බුද්ධ ප්‍රතිමාගෘහයේ අවකාශීය සංවිධානය (අනුරාධපුර සහ පොළොන්නරු යුග ඇසුරෙන්), ආචාර්ය දනන්ජය ගමලත්, 2016
  • අපේ උරුමයන් මගේ ඇසින්, පුරාතන ලංකාවේ බුද්ධ සහ බෝධිසත්ත්ව ප්‍රතිමා, වෛද්‍ය රුවන් මාරසිංහ, 2021
  • Roots of Sri Lankan Art, Osmund Bopearachchi, 2020
  • රුහුණේ යටගියාව සහ සෙල්ලිපි, පූජ්‍ය එල්ලාවල මේධානන්ද හිමි, 2013
  • Nicholas C.W. 1963, Historical Topography of Ancient and Medieval Ceylon, Journal of the Ceylon Branch of the Royal Asiatic Society, New Series, Volume VI, Special Number. 
  • මහාවංස 1 වෙළුම, මාගධී පෙළ සහ සිංහල අනුවාදය, නව සංස්කාරක චන්ද්‍ර වික්‍රමගමගේ, සිංහල අනුවාදය අරුණ තලගල, 2012
  • පුරාවිද්‍යා ස්ථාන නාමාවලිය, හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කය, පළමු වෙළුම, 2019
  • Administration Report of the Archaeological commissioner for the years 1970 - 1977, R.H. de Silva
  • Ancient Inscriptions in Ceylon collected and published for the government by Dr. Edward Muller, 1883
  • පූජාවලිය. පණ්ඩිත වේරගොඩ අමරමෝලි නා හිමියන්ගේ සංස්කරණය, 1953.
  • සිංහල ධාතුවංශය (සේරුවාවිල තිස්ස මහා විහාරවංශය ) M.W. විමල් විජේරත්න සංස්කරණය, 2012
  • සද්ධර්මාලංකාරය
  • Eleven years in Ceylon, Major Forbes, 1840
  • ලක්දිව පැරණි සෙල්ලිපිවල බහුලව හමුවන මෙත්ක් නොවිසඳුණ වදන් දෙකක්: වහරල සහ මතෙර මජිබක නව සාධක ඇසුරෙන්, ආචාර්ය බෙනිල් ප්‍රියංක, 2012
  • Inscriptions of Ceylon Vol II, Part I. Late Brahmi Inscriptions, Containing rock and other inscriptions from the reign of Kutakanna Abhaya (41 B.C. - 19 B.C.) to Bhathiya II (140-164 A.D). Senarat Paranavitana, 1983